Wie wint de Popprijs? Dat is de vraag die zaterdagavond rond kwart voor elf door de Oosterpoort waait als op Eurosonic Noorderslag de meest begeerde muziekprijs in de popmuziek wordt uitgereikt. Vorig jaar voorspelde ik Ilse deLange met haar Common Linnets. Wie ik dit jaar denk dat wint? Lees verder.

De Popprijs kijkt naar welke artiest of band het afgelopen jaar de belangrijkste bijdrage heeft geleverd aan de Nederlandse popmuziek. Dat is een van de weinige criteria die vast staat voor de jury, bestaande uit Guus Bleijerveld (BV Pop), Johan Gijsen (voorheen Tivoli), Ben Houdijk (3FM), Gijsbert Kamer (De Volkskrant / VPRO), Jan Douwe Kroeske (Double 2), Peter Sikkema (De Oosterpoort / Eurosonic Noorderslag) en Job de Wit (freelance journalist).
“Belangrijkste” is een vaag criterium, daarom is het elk jaar weer gissen wie de Popprijs krijgt. Dit jaar worden de namen van Kensington, Typhoon, Dotan, Golden Earring, New Wave en Martin Garrix veelvuldig genoemd. Muzikaal zeer divers, en allemaal met een reden waarom ze zouden moeten kunnen winnen: verkoopsucces, artistieke prestaties, aantal live-shows, buitenlands succes of een mooie carrière.

Logische winnaar
Kijken we naar de winnaars van de laatste 15 jaar, dan zien we dat het allemaal artiesten of bands zijn die op nationaal of internationaal (verkoop)succes hebben geboekt en een groot bereik hadden. Met die gedachte is Kensington een logische winnaar, al is in ieder geval één jurylid duidelijk geen fan: hoewel hun laatste album Rivals inmiddels al anderhalf jaar oud is (8 augustus 2014), was Kensington de grootste, populairste Nederlandse band van 2015. Rivals bereikte de hoogste plek in de hitlijst en bleef het hele jaar in de charts staan. As we speak staat die daar nog steeds in, na 71 weken: op nummer 24. Dat leverde een hoop metaal op: dubbel platina voor Rivals (80.000 verkochte platen) en single WAR (60.000 verkochte singles), MTV Awards, 3FM Awards en een Edison. In 2015 waren ze de meest succesvolle Nederlandse artiest in de Top 40.

34.000 bezoekers
Kensington was op alle festivals te zien. Niet als opener of opvuller, maar als headliner: o.a. Pinkpop, Sziget, Concert At Sea en Appelpop. Het bevestigde de status van Kensington als gearriveerde band. Op eigen kracht flikte Kensington ook iets wat een Nederlandse rockband zelden lukt: twee keer de Ziggodome uitverkopen, de grootste zaal van Nederland. En dat binnen een paar uur. En de volgende drie uitverkochte shows in dezelfde megahal (17.000 bezoekers) staan al bevestigd voor november dit jaar. De HMH, voor veel Nederlandse artiesten het plafond, was een horde die achteloos makkelijk werd genomen. Het aantal Nederlandse artiesten of bands die dezelfde prestatie leveren, zijn op de vingers van één hand te tellen.

Ook in het buitenland, een ander criterium dat belangrijk wordt geacht voor de Popprijs, deed Kensington het goed. Er was een uitgebreide Europese tournee door Polen, Duitsland, België, Tsjechië, Italië, Hongarije, Zwitserland, Luxemburg, de Antillen en Oostenrijk, met verschillende uitverkochte shows in o.a. Duitsland, een van de belangrijkste muziekmarkten ter wereld.

Is er dan nog iets waardoor Kensington de Popprijs misloopt? Ja: Rivals stamt dus al uit 2014 en is op het moment van schrijven anderhalf jaar oud. Dat weerhield de Jeugd van Tegenwoordig ook niet om de Popprijs te winnen met een plaat die op dat moment ouder was dan een jaar. Bovendien gaat de prijs over de belangrijkste bijdrage aan het afgelopen jaar. Die bijdrage kunnen ook bestaan uit de gevolgen van een plaat, zoals uitverkochte shows.

Kensington is een band waar verschillende juryleden van de Popprijs privé niet erg warm van worden. Dat hoeft ook niet. Een goede jury kan ook buiten de eigen muzieksmaak een winnaar aanwijzen. Kortom: de Popprijs lijkt Kensington niet te kunnen ontgaan. Alvast van harte!

De belangrijkste concurrenten:
Yellow Claw: het Amsterdamse trio is een voorbeeld voor talloze managers, marketeers en muzikanten. Niet alleen door de muziek (een constant piekende combinatie van trap, hiphop en rave), maar ook door de wijze waarop ze omgaan met promotie, marketing en klantenbinding. In de VS zijn ze razend populair met shows in Madison Square Garden en op Coachella, in Nederland scoorden ze hits met o.a. Love me Till it Hurts en Wild Mustang. In november verscheen debuutalbum Blood For Mercy.

Golden Earring: de Popprijs kan ook als oeuvreprijs worden ingezet, mits er een goede aanleiding is. Golden Earring bracht vorige maand mini-album The Hague uit, stond in een uitverkochte Ziggo Dome en bestaat vijftig jaar. In die tijd hebben ze de Popprijs echter nog niet binnengehaald.

Typhoon: twee keer een uitverkochte HMH, een uniek eigen geluid met in Nederland niet-alledaagse invloeden én alle belangrijke festivals en uitverkochte clubshows; genoeg redenen om Typhoon de Popprijs te gunnen. Maar verdient hij hem meer dan Kensington?