Het blog Nummer van de Dag licht elke dag een bijzonder liedje uit, vaak aan de hand van een gastbijdrage van iemand uit de muziekwereld. Op 15 december was het mijn beurt. De keuze was niet zo moeilijk, het beperken tot een woord of 500 wél. Dat leverde het volgende stukje op (intro komt van Nummer van de Dag):
Als je de Nederlandse bladen en websites over muziek een beetje volgt, is de kans zo ongeveer 100% dat je al wel eens iets van onze gastblogger van vandaag hebt gelezen. Het CV van Jasper van Vugt staat vol met mooie namen als OOR, Algemeen Dagblad en de Popencylopedie. We zijn blij dat hij vandaag ons blog ook aan dat lijstje toevoegt.
Je hoeft geen verstokte vrijgezel te zijn om direct geraakt te worden door ‘The Quiz’, een liedje van de in Nederland vrijwel onbekende Annika Norlin. Deze Zweedse singer-songwriter heeft sinds 2005 onder de namen Hello Saferide en Säkert! een bescheiden oeuvre opgebouwd van 4 full length albums, een handjevol singles en een paar EP’s.
‘The Quiz’ is een van de vijf liedjes op Would you let me play this EP ten times a day, een EP uit 2006 die alleen in Zweden is uitgebracht. Gelukkig is er Spotify. En YouTube, waar ‘The Quiz’ de best bekeken video is van Hello Saferide. Op Spotify is ‘The Quiz’ het liedje van Hello Saferide dat bijna drie keer zo vaak geluisterd is als haar op een na populairste liedje ‘My Best Friend’.
Hoe komt dat?
‘The Quiz’ is een weinig opvallend liedje. Als je met een half oor luistert, zijn die 2.18 minuten die het liedje duurt zo voorbij. Er wordt afgeteld (in het Zweeds), een ritme ingezet, en aangehouden. Veel dynamiek zit er niet in het nummer. Zo is er nog veel meer niet goed aan het nummer; het is traag, sleept zich voort, de hand claps liggen nét iets te hard in de mix en het is sloppy gespeeld. Op het eerste gehoor is het een demo. Misschien was het dat ook wel.
En toch is er iets met dit nummer van deze nauwelijks bekende singer-songwriter dat het zo bijzonder maakt, dat het alleen op Spotify al drie miljoen keer is beluisterd. Die piano die zich op een kwart van het nummer meldt, en zich steeds nadrukkelijker manifesteert, legt accenten op precies de juiste plekken. De percussie halverwege, die de tekstuele dreiging naar het einde toe versterkt. De manier waarop ze zingt; aanvankelijk als een weloverwogen oordeel dat ze iemand meedeelt, gevolgd door een bekentenis over haar eigen persoonlijkheid. Meer vragen volgen. Al die vragen zeggen iets over degene die ze stelt.
I’m weak right now, real weak right now
I need proof before I dare to open this heart
so I prepared a quiz for you:Do you talk in the middle of Seinfeld?
Do you read more than two books a month?
Do you get racist or sexist when you’ve had a few?
Is it fine if I make more money than you?
Antwoorden komen er niet. Kan ook niet; dit zijn de vragen van iemand die zich opnieuw open probeert te stellen voor een ander. Iemand die gekwetst is (“I’m weak right now, real weak right now”) en dat nog niet helemaal te boven is. Iemand die bang is om opnieuw de liefde op te zoeken, twijfelt, zoekt naar houvast. Iemand die boven alles vooral niet nog eens gekwetst wilt worden. En daarom een lijstje in haar hoofd heeft gemaakt om zich in te dekken tegen mogelijke toekomstige pijn.
Can you sleep when I grind my teeth?
Do you look away if I slob when I eat?
Will you let me be myself?
Can you at all times wear socks?
because I’m still scared of feet
Het zijn vragen van iemand die niet de rest van zijn of haar leven alleen wil blijven. Die iemand, dat is iedereen die weleens ontzettend verliefd is geweest en vervolgens zijn/haar hart gebroken zag worden. En na een periode van rouw verder moest. De littekens zijn nog niet helemaal geheeld, de huid is nog zichtbaar beschadigd, maar de pleister is er af. Die iemand, dat zijn wij allemaal. En Annika Norlin weet al die angst, vertwijfeling, onzekerheid, hunkering naar liefde en eenzaamheid in ‘The Quiz’ herkenbaar en invoelbaar te maken.
Dat doet ze door de gevoelens uit te vergroten en dagelijks te maken (“Can you at all times wear socks? Because I’m still scared of feet” en “Do you still keep pictures of old girlfriends? Are they prettier than me?”). Norlin, van oorsprong popjournalist (!), weet er bovendien humor in te leggen, zoals regels als “Do you talk in the middle of Seinfeld?” en “And I like your record collection/Townes and Jens with a hint of Rickie Lee” aantonen. Het laat je lachen door je tranen, en toont en passant aan dat Norlin een goede muzieksmaak heeft.
‘The Quiz’ is zo’n zeldzaam liedje dat je zowel steunt als laat glimlachen en dat je kunt draaien als je in een dip zit of wanneer je vrolijk bent. Zelden heeft een popliedje zo goed, direct en grappig zo’n herkenbaar gevoel weten te verwoorden. Of je nu een verstokte vrijgezel bent of gelukkig getrouwd. Luister zelf maar eens. Laat het een goede introductie zijn tot het bescheiden oeuvre van deze Zweedse dame.