Maandag 8 november. Dat was de datum dat de vijftig door OOR uitgekozen journalisten, influentials, programmeurs en bloggers hun jaarlijstje voor 2010 moesten inleveren. Te vroeg om twee zeer belangrijke platen nog mee te kunnen nemen: My Beautiful Dark Twisted Fantasy van Kanye West en Fabric 55 van Shackleton. Zo vallen er elk jaar slachtoffers door de combinatie releasedata/deadlines van maandbladen. Was Amy Winehouse’s Back To Black in Engeland in hetzelfde jaar uitgebracht als in Nederland, dan was dat dé plaat van 2007 geworden, en niet de Arctic Monkeys. Nu zetten sommige journalisten de (import)plaat in 2006 in hun jaarlijst en niet in 2007.
Twee weken terug volgde de uitslag: The Suburbs van Arcade Fire werd met een straatlengte voorsprong op nummer 2, High Violet van The National, gekozen als beste plaat van het jaar. Een te verwachten winnaar. Arcade Fire is zowel bij het publiek als pers geliefd en The Suburbs was een van de grootste releases van het jaar. Ik was blij met deze keuze. Het was niet mijn favoriete plaat van het jaar, het is wel een van mijn favoriete bands en ik was degene die de plaat recenseerde voor OOR.
Mijn jaarlijstje in OOR zag er zo uit:
1. The Tallest Man On Earth – The Wild Hunt
2. John Grant – Queen of Denmark
3. Arcade Fire – The Suburbs
4. Faberyayo & Vic Crezée – Het Grote Gedoe
5. The Tunes – Pududu!
6. Gold Panda – Lucky Shiner
7. Säkert! – Facit
8. oOoOO – oOoOO
9. Agnes Obel – Philharmonics
10. Flying Lotus – Cosmogramma
Inmiddels zijn we anderhalve maand verder en heb ik mezelf al verscheidene keren voor mijn kop geslagen dat ik Klavierwerke van James Blake vergeten ben. Of, vergeten? In een jaarlijstje mogen geen EP’s en geen live-albums staan, reden waarom bijvoorbeeld ook het fenomenale Special Moves van Mogwai niet in mijn lijstje staat. Daarom kwam het niet bij me op om Klavierwerke te noemen.
Nu was 2010 hét jaar van de EP. The Tallest Man On Earth, Houses, Flying Lotus, Case Mayfield, Houses, Nikoo, Balam Acab, Girls, oOoOO, The Crookes, Antony And The Johnsons: allemaal brachten ze geweldige EP’s uit, die ik niet in mijn jaarlijst kon opnemen. Wat dat betreft zouden de regels wel wat soepeler mogen. Een album als fysieke vorm is immers aan het verdwijnen, en als concept is er weinig verschil tussen een EP of een album. Daarbij: dan maken goede mixtapes ook eens een kans.
Dat ik oOoOO er dan wel in zette was tweeledig; enerzijds wist ik dat degene die de lijstjes verzamelde bij OOR de producer niet zou kennen en het waarschijnlijk niet zou checken om te zien of het een album was of een EP, anderzijds staan er zes nummers op en kan ik verdedigen dat het een kort album is. Er zijn complete punkplaten die korter zijn dan de 25 minuten die deze plaat duurt.
Het samenstellen van zo’n lijst is ook altijd een manier om je goede (lees: semi-obscure) smaak te etaleren. Dat is heel verleidelijk; je weet dat collega’s en lezers je zullen beoordelen op je lijstje. Een semi-obscure, bij voorkeur door Pitchfork, Fact of State de hemel ingeprezen ‘moeilijke’ plaat bovenaan je jaarlijstje moet de indruk wekken dat je een Zeer Goede Muziekkenner bent. Indie-snobisme, het muzikale equivalent van de lengte van pikken vergelijken. De mijne is moeilijker/obscuurder/beter gerecenseerd/door meer collega’s genoemd dan de jouwe, dus ik heb er meer ‘verstand van’.
Heb je zogenaamd essentiële releases als Arcade Fire, Flying Lotus of Kanye West niet in je lijst staan, dan kan je bijna niet serieus genomen worden als kenner. Het is een gevoel dat wel heerst onder de ‘kenners’, maar zelden wordt uitgesproken. Iemand schreef er zelfs een heel tof artikel over. Hieronder vind je mijn jaarlijstje zoals dat op dinsdag 28 december 2010 samengesteld is, met zo min mogelijk overpeinzingen over hoe deze top 15 geïnterpreteerd gaat worden bij collega’s of lezers. Het zijn simpelweg mijn favoriete platen van dit jaar, met veel moeite samengesteld. Er was zoveel moois! Is het artikel van Michael Lopez ook op mij van toepassing?
Dat levert nu het volgende lijstje op:
1. The Tallest Man On Earth – The Wild Hunt
2. John Grant – Queen of Denmark
3. Arcade Fire – The Suburbs
4. Faberyayo & Vic Crezée – Het Grote Gedoe
5. Case Mayfield – EP
6. The Tunes – Pududu!
7. oOoOO – oOoOO
8. Gold Panda – Lucky Shiner
9. James Blake – Klavierwerke
10. Säkert! – Facit
11. Agnes Obel – Philharmonics
12. Sleigh Bells – Treats
13. Flying Lotus – Cosmogramma
14. Vampire Weekend – Contra
15. Ariel Pink’s Haunted Graffiti – Before Today