Mr Polska: pluspool met gouden wasmachine

mrpolska_juisteformaat

Een van mijn laatste interviews voor NL20 voor het faillissement was met Mr. Polska. Hij heeft dan net zijn debuutalbum Waardevolle Gezelligheid uitgebracht. Ik tref hem in het Rotterdamse Hotel New York, waar de rapper een bijzonder openhartig en no-nonsense mens blijkt, zoals je ook uit dit interview kunt opmaken.In een tijd dat mensen uit Midden- en Oost-Europa worden weggezet als gespuis, werpt een Pools-Nederlandse rapper van 1 meter 64 zich op als muzikale bruggenbouwer tussen twee culturen. Mr. Polska is zijn naam, debuutalbum Waardevolle Gezelligheid zijn tegengif en humor de suiker.

“Zijn we toch weer bevangen door waardevolle gezelligheid ” lacht Dominik Wlodzimierz Groot, beter bekend als rapper Mr. Polska, aan het eind van het interview. Hup, weer een positieve ervaring erbij voor op zijn Meldpunt Waardevolle Gezelligheid, de website die hij drie dagen later zal lanceren als reactie op het Meldpunt Midden- en Oost-Europeanen van de PVV. Niet om te klagen over de praktijken van Wilders en co.; dat is niet zijn stijl. In zijn tracks, maar zeker ook daarbuiten, gebruikt Dominik humor om zijn doel te bereiken: laten zien dat Polen zoals hij écht niet zulke slechte mensen zijn. Dit jaar maakt heel Nederland kennis met de man die afgelopen jaar tot Pool Van Het Jaar werd uitverkozen.

Je bent op je derde naar Nederland gekomen, nu ben je 22. Toch is je Poolse achtergrond nog steeds heel belangrijk voor je.
“Mijn hele familie woont daar, alleen mijn moeder en ik niet. Dat is een van de redenen waarom ik vaak terug ga. Ik houd van de cultuur, het eten, de mentaliteit. Mensen daar vinden het niet erg om anderen te helpen en er heerst een niet-zeuren mentaliteit. In Polen doen mensen alles om werk te krijgen, ze komen zelfs naar Nederland om werk te zoeken. Hier kun je een uitkering krijgen en thuis zitten. Nederland is toch wat verwend.”

Je bent afgelopen jaar zelfs uitgeroepen tot Pool Van Het Jaar.
“Hilarisch niet? Ik vond het een compliment en ben er trots op.”

Trotser dan op de State Award (belangrijke hiphopprijs, voor Rookie Of The Year) die je won?
“Ja, zeker. Je hoort nu alleen maar negatieve verhalen over Polen. Ik probeer een brug te slaan tussen Polen en Nederland door grapjes te maken en luchtig verhalen te vertellen over het land. Ik merk dat de sympathie daardoor groter wordt, zodat mijn mede-Polen het iets makkelijker hebben. In het nummer Opa de Jager vertel ik over wat ik daar heb gezien. Zo schep ik een beeld van waar de Polen vandaan komen die je hier op straat ziet. Ik krijg nu reacties van mensen op Twitter die zeggen dat ze Polen cool vinden.”

Je zegt dat je dat beeld weg wil halen van dronken Polen. Toch mag je zelf ook graag een borrel drinken, en daar maak je zeker geen geheim van.
“Ja, natuurlijk. Ik ben ook een levensgenieter. (lacht) Ik houd wel van een avontuurtje. Met vrouwen, drinken en af en toe drugs. Ik krijg vaak op mijn kop van [zijn producer] Boaz dat ik mij niet gedraag.”

Hoe vindt je moeder het als je daarover rapt?
“Als ik mijn liedjes aan mijn moeder laat horen ga ik op precies die momenten heel hard over iets anders praten, zodat ze die passages niet verstaat. Of ik zet de muziek zachter en vraag iets aan haar (lacht). Tot nu toe heeft dat altijd gewerkt.”

De komende tijd staat hij veelvuldig op de planken, meestal met zijn vrienden van Nouveau Riche. Het door zijn producer Boaz v/d Beatz opgezette muziekcollectief laat een ander geluid horen in de hiphopwereld. Het beste bewijs is Vinger Op De Klitter, zijn grootste hit. Het is rap, het is clubmuziek en het is electro, en bovenal verdomd moeilijk te benoemen. Beaamt de maker zelf ook: “Het is het geluid van dit moment. Mensen houden er nu van om lekker te springen en los te gaan. Wij zitten in de studio en doen maar wat. Ik laat Boaz altijd zijn gang gaan. Voel ik de energie van de muziek, dan geef ik mijn eigen invulling.”

Lang leve het aankloten?
“Dat is het precies. De plezierfactor is heel hoog bij mij. In de studio is het één grote kermis. We gaan in elke attractie, net zolang tot we kotsen.”

de-boswachter-ep-coverJe eerste release was de Boswachter EP, waarop je op de cover in een mallotig berenpak stond. Niet erg hiphop, toch?
“Ik hoef ook niet per se een hiphopartiest te zijn. Ik wil vooral mezelf zijn, een entertainer. Het maakt me niet zoveel uit of ik nu stom doe voor de camera of muziek maak. Muziek is mijn basis, daarnaast wil ik mezelf zijn en mijn enthousiasme en persoonlijkheid overbrengen.”

Ben je niet bang dat ze je niet op je skills beoordelen maar zien als die malle Pool?
“Dat maakt mij niet uit. Zolang ik elke dag kan doen wat ik leuk vind en met een glimlach wakker word boeit het me niet uit of mensen mij een gimmick vinden. Ik weet van mezelf dat ik echt ben.”

In het nummer Berghuis rap je dat het je grote droom is om een huis op een berg en een wasmachine voor je moeder te kopen. Dat is nu vast niet meer zo moeilijk te verwezenlijken?
“Ik denk dat het dit jaar, of misschien volgend jaar, wel lukt.”

Die wasmachine heb je inmiddels gekocht, zo liet je op Noorderslag zien bij je optreden. Een gouden wasmachine nog wel. Hoe kwam je op dat idee?
“Die show was een bevestiging dat mensen in mij geloven en mij een kans geven. Dat waardeer ik heel erg. Het gaat goed met mijn carrière en ik wilde laten zien dat ik een goed jaar achter de rug heb. Dat kan ik wel zeggen, maar het is beter om het te laten zien. Een gouden wasmachine dus.”

ec08ce80df33f7e2636cfac00f60dadd_viewWat voor merk was het?
“Een of ander Chinees merk. Maar wel van goud!”

Je bent erg actief op Twitter en hebt zo’n 36.000 volgers. Zij hielpen je een weddenschap met TMF te winnen; als jij duizend retweets wist te krijgen, mocht jij op de TMF Awards spelen. Dat lukte je in een half uur.
“Het werden er uiteindelijk iets van 3000, binnen 2 à 3 uurtjes. Dat optreden was een hele verrassing. Het was de eerste keer dat ik me een ster voelde. Vinger Op De Klitter was toen net uit en die ging als een raket. De hele zaal stond vol mensen die de tekst meeschreeuwden en mij met hun telefoontje filmden. Ik dacht echt ‘wat de fuck gebeurt hier?’. Vanaf daar ging het snel, alsof ik in een trein zit en een paar haltes oversla, direct naar waar ik wil zijn.”

Nu verschijnt je eerste complete album, Waardevolle Gezelligheid. Waar slaat dat op?
“Niet iedereen is gelukkig en niet iedereen doet waar hij gelukkig van wordt. Het is heel waardevol als je gelukkig bent en het gezellig kunt hebben met waar je elke dag mee bezig bent, zoals in mijn geval muziek maken. Mijn leven is een feestje.”

Weet je dat gezelligheid zo ongeveer het meest Nederlandse woord is? Het is vrijwel onvertaalbaar.
“Daar heb ik niet over nagedacht.”

Er zit dus onbewust toch ook iets Nederlands in je.
“Ja, ik houd ook van Nederland. Dit land heeft mij gemaakt tot wie ik ben. Ik denk dat ik hier zo goed mijn weg kan vinden omdat ik die Poolse niet-zeurenmentaliteit heb en daardoor een soort voorsprong heb ten opzichte van Nederlanders. Ik ben niet vies van hard werken.”

Dit interview in de orginele opmaak lezen? Dat kan hier.