Laura Mvula: zingen voor de maan

Laura Mvula's debut album is called Sing to the Moon.

Het Eurosonic Noorderslag festival in januari geeft een goede staalkaart van nieuw talent. Sommige nieuwkomers wachten niet tot ze daar gepresenteerd worden, en worden eerder ontdekt. Zo ontdekte ik Laura Mvula door het betoverende liedje She, dat ze op Soundcloud had gezet. Vervolgens interviewde ik haar enkele maanden later op Eurosonic Noorderslag 2013. Dat leverde dit artikel voor Jazzism op:

Voor de Engelse soulsensatie Laura Mvula is muziek een manier om rust in de chaos te scheppen. Haar debuutalbum Sing To The Moon is ’s nachts geschreven, terwijl de rest van de wereld slaapt.

“’Hij speelt de verkeerde noten’. Mijn vader ging zo ongeveer door het dak toen ik dat zei’ schaterlacht Laura Mvula (26). “Hij liet mij en mijn jongere broer en zus Miles Davis horen, maar ik was nog te jong om die muziek te begrijpen. Dat kwam pas later” blikt ze terug op haar eerste kennismaking met jazz. Op dat moment luistert de 26-jarige uit Birmingham, die haar prachtige achternaam te danken heeft aan haar man (haar meisjesnaam is Anderson), meer met de liedjes uit de films van Disney. De liedjes van Mowgli uit Jungle Book zijn haar favoriet. Ze zorgen op zevenjarige leeftijd echter ook voor een kindertrauma met langdurige gevolgen. Laura: “Ik nam mezelf op met zo’n speelgoedrecorder terwijl ik een liedje uit Alladin zong. Het was de eerste keer dat ik mezelf zou terughoren en ik dacht dat ik als Jasmine uit de film zou klinken. Dat was een misvatting, het klonk nergens naar. Ik heb dikke tranen gehuild en wist: ik kan niet zingen.”

LauraMvula_NYC_526_RT_low_resViool- en pianoles dus voor de jonge Laura, die opgroeit in een streng christelijk gezin. Met haar twee jaar jongere broer (cello) en vier jaar jongere zusje (viool) vormt ze een trio en spelen ze werk van Haydn. Ze spelen op bruiloften, waar ze de vraag krijgen of ze ook eigen werk hebben. Het vormt het startschot voor wat haar debuutalbum Sing To The Moon zal worden. Daar kleeft ook een onverwacht Nederlands tintje aan. Haar eerste kennismaking met popmuziek is dankzij de Vengaboys. Laura: “Mijn ouders schrokken zich rot toen ze mij keihard ‘Boom, Boom, Boom, Boom, I want you in my room’ hoorde zingen” giert ze het uit. “Popmuziek was een wereld die bijna niet toegankelijk was voor een strikt opgevoed meisje als ik. Pas nadat ik de Spice Girls en Eternal hoorde besefte ik dat ik zelf ook het podium op wilde.”

Het conservatorium van Birmingham is de logische volgende stap. Daar, bij de opleiding Compositie, krijgt ze ook meer vertrouwen in haar stem. Het eerste liedje dat ze schrijft heet You Alone en is een gospelliedje over de Heer. Het eerste liedje dat ze naar buiten brengt is She. De rust in het nummer, de zorgvuldig opbouwende lagen in de muziek en de opvallende arrangementen zorgen er voor dat ze binnen een paar dagen bij alle muziekkenners op de kaart staat. De rust in de muziek staat haaks op de chaos in haar hoofd, vertelt ze. “Ik streef naar rust in mijn hoofd. Het leven kiest vaak een andere vorm dan ik zou willen. Die rust en ruimte in mijn hoofd krijg ik alleen met behulp van muziek. Daar heb ik wel controle over.’