Monthly Archives: januari 2011

De Toekomst van de Muziekjournalistiek

‘Heeft de muziekjournalistiek een toekomst?’

Onder die lekker dik aangezette titel vond afgelopen vrijdag een panel plaats op het Noorderslag festival. Naast Gijsbert Kamer, Atze de Vrieze en Coen Schilderman had ook ik zitting in het panel, dat gepresenteerd werd door Niels Aalberts. Het was de eerste keer dat ik plaats had in een panel op het belangrijkste festival voor de Nederlandse muziekindustrie (al had ik er de dag ervoor mijn debuut gemaakt als presentator) en ik voelde me dan ook gevleid dat ik er namens OOR mocht zitten. het panel ging als volgt

Radio Mortale Week 3

De Mortale uitzending van deze week. Omdat het de eerste uitzending na het EuroSonic/Noorderslag festival is, veel aandacht voor de debuterende acts die op de 25e editie van het befaamde Groningse festival speelden. Ook is er een exclusief nummer van Lauw, de 2e band van Ella Wonder en Myrle Kloens van de meidenband pEplees verder

Nieuwe Ronden Nieuwe Kansen in 2011

Het was weer eens iets anders: normaal schrijf ik zelf met enige regelmaat voor NL20 (en de NL10, 30, 70, 50 en 90) en interview ik mensen. Deze keer werd ik zelf geïnterviewd. Grote verschil: als geinterviewde mocht ik me met het artikel bemoeien. Sterker nog, het idee was dat ik schrijfster Leontine de Reede hielp. Hartstikke tof en Leontine maakte er een lekker vlot artikel over, dat je hier kunt lezen:

Kijktip: De Stand Van De Zon en De Stand Van De Maan

Geloof, tolerantie, kansen, respect, armoede, politieke instabiliteit, afscheid en een nieuwe begin, het belang van familie en principes, discipline en afkomst; regisseur Leonard Retel Helmrich stopt veel thema’s in zijn documentaires Stand Van De Zon en Stand Van De Maan. Toch worden ze nooit topzwaar en kan je ook vaak lachen om deze twee documentaires rond de Indonesische familie Sjamsuddin.

De familie is een doorsnee familie die in het Indonesië van eind jaren negentig worstelt om hun sociale positie te verbeteren. We volgen hoe de armoede zoon Bakti verlamt, hoe moeder Rumidjah er voor probeert te zorgen dat haar kinderen en kleinkind Tari er op vooruit gaan. We volgen ze in hun werk, bij hun contacten met buurtgenoten en vrienden en in hun dagelijks leven. Tegen de achtergrond van de politieke instabiliteit, veroorzaakt door allesverslindende corruptie en bijbehorende schandalen, zien we een verzoek tot terugkeer van normen en waarden, slim opgepikt door de islam. Het zet de familiebanden van moeder en zoon Sjamsuddin onder druk, als de laatste (moslim, om met een moslima te kunnen trouwen) geen respect toont voor de religie van zijn moeder (christen).

Het is slechts een van de momenten dat je bewondering krijgt voor de werkwijze van regisseur Leonard Retel Helmrich. Het moet voor hem soms moeilijker geweest zijn om niet in te grijpen dan om het wel te doen. Knap hoe hij het voor elkaar krijgt om zich desondanks niet met zijn onderwerpen te bemoeien, en zij zich op hun beurt niet bewust lijken te zijn van de camera.

Ook de manier waarop hij de uitzichtloosheid van hun situatie in beeld brengt is vaak subtiel en toch veelzeggend. Zoals ook de wijze waarop hij de massapsychologie van de demonstraties verbeeldt fraai is. Daar verdienen ook de cameramensen en de montagetechnicus een pluim; de wijze waarop bijvoorbeeld de scenes met de cobra, Bakti op de treinbrug of het fragment in de waterput in beeld worden gebracht zijn ongekend.

De Stand Van De Zon en De Stand Van De Maan zijn deel 1 en 2 van een trilogie, waarvan De Stand Van De Sterren het afgelopen IDFA opende. Die laatste is niet online te zien (zie de trailer hieronder), de twee vorige wel.

De tip kwam van Meisievanmagdat

Radio Mortale week 1

De Mortale uitzending van deze week. Omdat het de eerste uitzending van 2011 is, veel aandacht voor nog te verschijnen platen. Ook is er een korte terugblik op de Oudejaarsuitzending in de vorm van Case Mayfield, maar dan wel met een nieuw nummer.

De uitzending is hier terug te beluisteren. De tracklist:

dazzled kid – yes no maybe
eefje de visser – hartslag (mortalehit van de week)
happy camper ft marien dorleijn – fed up
case mayfield – twitch
the tunes – quit it
grimm limbo – youth fury exorcism
krach – do the wave now
de jeugd van tegenwoordig – sexy beesten (the dirtmachine remix)
signe tollefsen – glory box
spinvis – overvecht
lola kite – numberone
de staat – sweatshop
nikoo – brenda

Mixtape Monday

M.I.A. maakte met producer Diplo een van de beste mixtapes ooit: Piracy Funds Terrorism. Ze was niet de eerste die met mixtapes het vuur aanwakkerde voor haar eigen album (het gebeurt al lange tijd in de hiphopwereld), wel was ze een van de artiesten die er het meeste profijt van heeft gehad. PFT was dan ook steengoed. Op haar laatste plaat MAYA liet ze zich al verschillende keren uit over de rol van internet en privacyschendingen, onder andere door te beweren dat internet gecontroleerd werd door de CIA. Met haar nieuwste mixtape probeert ze weer fans terug te winnen na het floppen van MAYA springt ze in op de hele Wikileaksaffaire. Je downloadt Vicki Leex in ruil voor je NAW e-mailadres.

Met zijn titelloze debuut-EP maakte oOoOO een van mijn platen van 2010. Dat deze Chris Greenspan uit San Francisco zelf ook het nodige moois heeft ontdekt in het afgelopen jaar laat hij horen in zijn nieuwe mixtape te beloven, die hij op verzoek van Altered Zones (een overkoepelende site waaronder 15 blogs vallen) maakte.

Content over style


Je zou het anno 2010 2011 met zijn personal branding, schreeuwerige, megalomane mannetjes-met-een-mening en Twittervriendjespolitiek bijna vergeten, maar de uitverkiezing van @discographies als muziekcriticus van het jaar bewijst dat het nog kan: wat (en zeker ook hoe) er gezegd wordt is belangrijker dan wie het zegt. Een van de kenmerken van Twitter volgens de fans, al blijkt dat ook geregeld niet op te gaan dankzij belangenverstrengeling. De anonieme schrijver die op Twitter als @discographies schrijft is echter zó spot-on en humoristisch in zijn samenvattingen van oeuvres van bands/artiesten, dat het ‘m nu de titel van Music Critic of the Year heeft opgeleverd. En terecht.